داشتم کتاب نامیرا رو می خوندم....
به یه قسمتی رسیدم که تامل برانگیزه:
"ام ربیع! از این پس انتظار نداشته باش که از تو و پسرت حمایت کنم"
ام ربیع بی آنکه روی برگرداند، گفت:
"خداوند ما را کفایت می کند.."
خداوند ما را کفایت می کند....
خدایا! به همه از این باورها بده....